De Nacht van de Architectuur is een evenement waar je niet zomaar komt. Het is een van de interessantste en grootste bijeenkomsten op het gebied van stedenbouw en architectuur in Nederland en alleen toegankelijk voor genodigden. Het publiek van de Arnhemse Nacht van de Architectuur bestaat uit architecten, stedenbouwkundigen, bouwers, ontwikkelaars, bestuurders en raadsleden van Arnhem en omliggende gemeenten, ambtenaren van gemeente, provincie en Rijk, medewerkers van woningcorporaties, notarissen, advocaten, makelaars en een groep lezers van dagblad De Gelderlander (onze mediapartner). We ontvangen per keer 300 tot 500 mensen. Het publiek komt voor een inhoudelijk verhaal over architectuur, stedenbouw en/of landschap.

Het programma begint om 20.00 uur en is, met een royale pauze, rond 22.30 uur afgelopen. De nazit loopt door tot in de kleine uurtjes. Tevens staat afwisselend de uitreiking van de Heuvelinkprijs voor nieuwe architectuur of de Willem Diehlprijs voor restauratie of transformatie op het programma. De selectie wordt geregeld door onze naaste partner CASA, Centrum voor Architectuur en Stedenbouw Arnhem. Onze sprekers zijn altijd aangenaam verrast door entourage, uitstraling van De Nacht en het talrijke publiek. In hun woorden: de Nacht kent haar gelijke niet in Nederland.

De Nacht is immer op een plek die mensen misschien wel kennen maar waar ze nooit zijn geweest. Afgelopen jaren bijvoorbeeld in de al jaren leegstaande bioscoop Rembrandt, de leegstaande koepelgevangenis, in het ‘Ei’ van het Nederlands Openluchtmuseum van Francine Houben waar even later de Canon van de vaderlandse geschiedenis werd getoond. In 2015 zaten we in het nog net niet opgeleverde nieuwe station Arnhem Centraal van Ben van Berkel. Eerder onder andere in de remise van de trolleybussen, een plantenkas, op een scheepswerf, in een voormalige steenfabriek en een koepelkerk. Vaak zijn het plekken waar we alles naar toe moeten brengen: van podium, licht en geluid tot catering en toiletten. 

De aankleding en uitingen van de Nacht zijn altijd bijzonder. De bezoekers ontvangen na afloop een boekje met interviews met de sprekers en aanvullende teksten en foto’s. De vormgeving – ieder jaar anders – is zodanig dat het boekje tot een collector’s item is uitgegroeid en zelfs de Koninklijke Bibliotheek ons jaarlijks smeekt om het jongste exemplaar.